Ομολογουμένως, την 25η Μαΐου δεν έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι πάσης φύσεως επιχειρήσεων και οργανισμών - ίσως γιατί είναι ακόμα νωρίς, πιθανόν διότι αναμένεται μία άτυπη περίοδος χάριτος, ενδεχομένως επειδή τα θεμελιώδη του νέου Κανονισμού είναι σχετικά βατά. Εν τούτοις, τούτο δεν σημαίνει πως ο αντίκτυπος του GDPR δεν θα είναι μεσοπρόθεσμα σημαντικός κι ότι οι στρατηγικές προτεραιότητες δεν εισέρχονται σε φάση επανεξέτασης και αναδιαμόρφωσης. Και προφανώς αυτό ισχύει πρωτίστως στο digital marketing.

Η κομβικότερη μεταβολή αφορά την αναπόφευκτη μετατόπιση έμφασης από τα 3rd party στα 1st party data - τούτο μεταφράζεται σε μικρότερη εξάρτηση από επιθετικές acquisition καμπάνιες που εδράζονται εν πολλοίς σε σύνθετο targeting/retargeting (είτε direct είτε programmatic) αλλά και μία συνολική επανεκτίμηση του cookie & ad server based οικοσυστήματος. Αντίθετα, εάν πλέον ο "χρυσός" είναι τα πρωτογενή στοιχεία που συλλέγει ένα brand (λ.χ. από τους επισκέπτες της ιστοσελίδας του), τότε το site γίνεται ο ακρογωνιαίος λίθος της στρατηγικής - αυτό σημαίνει πολλά σε ό, τι αφορά το performance marketing (για παράδειγμα, το SEO αναμένεται να επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο, έχοντας ενίοτε στο παρελθόν εν μέρει παραγκωνισθεί από το social media marketing), αλλά κυρίως μεταφράζεται σε μία επιταγή για υψηλού επιπέδου αισθητική και λειτουργικότητα που πολλαπλασιάζει το time on site άρα το engagement άρα το acquisition ή/και retention.

Εν ολίγοις, το user experience βαραίνει ακόμα περισσότερο ως κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας - και πλέον όχι μόνο σε σελίδες όπου υπάρχει κάποιο call to action, αλλά ακόμα και στο απλό corporate site. Που πλέον δεν θα είναι ποτέ ξανά απλό - ίσως διότι όλα ξεκινούν από εκεί.